Over Juan, Shakira en een paar Noren

Grote overwinning : Pierre heeft ondertussen al uitgepluisd welke bus hij moet nemen voor heen- en terugreis, en hij meldde gisteren officieel dat de afstand ok was! Het ziet er dus naar uit dat wij hier wel even gaan blijven in Azcuénaga 1562! Komt ons goed uit, want we zitten hier ook echt wel goed, zowel binnenshuis als buitenshuis!

Avant-première ook! We hebben zondagavond onze eerste gasten gehad! María en Sofie zijn komen piepen hoe ons appartementje was. T was maar een snel bezoekje – wél lekker want ze hadden medialunas mee voor Pierre. Onze logeerkamer heeft van t weekend zijn première: Manu De Smet komt hier een paar dagen voor t werk, en we brengen het weekend samen door. We proberen vanavond (donderdag) tickets te vinden voor het Carnaval in Gualeguaychu (herhaal samen?!) We zouden samen met Sofi en Charlie (van de pollo al disco?) gaan!

Maandag ben ik begonnen met mijn lessen Spaans. Een volle 4uur, en tête-à-tête met Profesor Juan … Afzien! T is te zeggen, vier uur is echt wel veel, en van 10U30 tot iets na 14u30... En ik kan niet wegkruipen in een hoekje en even indutten, want ik ben enige leerlinge! Hoe hebben we het vroeger overleefd om 8u les te hebben!!??
Nadat hij mij de eerste les fameus op mijn tenen had getrapt, loopt het nu allemaal wel vlot, en is het héél interessant omdat het me een ‘insider’s’ blik geeft op Argentinië en zijn recente geschiedenis. Zo hebben we vandaag gekeken naar de film ‘la memoria de los saqueos’ (social genocide) van Pino aka Fernando E. Solas. Een aanrader!! (is meegefinancierd geweest door Frankrijk en Zwitserland, dus je zou hem echt wel in een goede videotheek moeten kunnen vinden) Met tranen in de ogen soms, allebei!, of roepend op een of andere politicus (hij dan ;-) hebben we gekeken naar dit verhaal dat teruggaat naar de oorzaken van de crisis van 2001 en de straatprotesten zelf.

T was maandag nochtans niet zo goed begonnen dus! Juan is 27jr, studeerde filosofie en is ongetwijfeld een schrijver/artist/.... Hij heeft roots in Italië, Rusland, Polen en Frankrijk of zoiets, enfin, in dat opzicht nen echte Argentijn! Hij wil me een of andere tijd uitleggen, en geeft als voorbeeld DE openingszin uit HET boek van DE grote schrijver Gabriel Garcia Marquez. Nu iedereen die mij kent, weet dat ik niet veel lees. Uiteraard wil dat niet zeggen dat die naam geen belletje doet rinkelen, maar nu om zijn ‘100 años de soledad’ echt gelezen te hebben, neen, dat niet. Eerste verontwaardiging bij Juan. De tweede komt des te harder aan als ik zeg dat ik eigenlijk niet veel lees; fatale verontwaardiging als ik zeg niet eens in mijn moedertaal te lezen. Enfin, hij moet op dat moment besloten hebben dat ik dan wel heeeel erg dom zou zijn. Hij vervolgt dus met Garcia Marquez, en zegt dat hij van Columbia afkosmtig is. “Columbia, sabes?” … “Shakira, ves?” .. Enfin, hij ging me dus eventjes uitleggen waar Columbia is aan de hand van Shakira…. Ikke niet content ;) Knalrood… Enfin, nu , 4 dagen later vinden we het al een pak beter met elkaar. De lessen zijn vooral gesprekken; discussies, over politiek, economie, vergelijking van talen (kon er niet van over dat ik 4 talen sprak en nog minder dat het Latijns nog effectief wordt gegeven op school – was voor hem bijna zijn grootste droom, dát ooit te leren!) T is echt wel leuk, en interessant, al zal mijn grammatica er vooral in de praktijk op vooruit moeten gaan! Pierre is overigens nog niet begonnen met zijn Spaans, dat is voor komende maandag!

Komende maandag ook (waarschijnlijk) mijn entrevista met de Fundacion Sagrada Familia waar ik (waarschijnlijk) aan de slag zal gaan voor de komende weken. Geïnteresseerden kunnen een kijkje nemen op hun site, het gaat in het algemeen om steun aan arme families via huisvestingsprojecten (bouwen en verdelen van huizen, renoveren, raad geven, microfinanciering, materialenbank, enz…)

Verder loopt het hier wel zijn gangetje, ikke naar de les, pierre naar ’t werk, en dinsdagavond zijn we gaan eten met een paar andere vrijwilligers, kwestie van ze te leren kennen enz. Blijkt dat er bij BAVolunteers momenteel een 15tal vrijwilligers zijn, waarvan een pak uit Noorwegen. Dinsdagavond waren enkel de ‘ouderen’ aanwezig, dus allemaal rond de 25jr. Best wel leuk en gezellig! Er was een Australisch paar waarbij, net als bij ons, zij was gestopt om zijn werk te volgen. (enfin, zij hebben nog net een tikkeltje meer chance: 6wkn werken, 2 wkn vakantie is hun ritme … t gras is toch ECHT wel (nog) groener bij de buren! Héhé) en dan nog 3 Noren, een Costaricaanse vriendin van de Duitse Katrin (zij werkt ook effectief voor BAV en organiseerde het etentje) We zijn overigens gaan eten in een ‘noordeuropees’ restaurant, Olsen (met dat rare streepje in de O), met een niet zo zeer erg scandinavische kaart, dan wel vooral veel wodka met alle gerechten en een zeer inventieve keuken (Pierre vond het wat té inventief om sushi te eten van aardappelpuree ;-))
Prachtig idee hebben we rond middernacht gehad om er nog ene te gaan drinken met de drie Noren… Ongelofelijk onmenselijk was het om ’s anderendaags na 4 uurtjes slaap op te staan! Ontbijt ‘à la sédergine’, of wat had je verwacht! Tot de vroege uurtjes, met gezellige drukte om je heen, interessante mensen die je leert kennen, live-muziekjes op de achtergrond, sippen van alle mogelijke drankjes op een terrasje en de wereld heruitvinden!! Wie denkt er dan aan ‘s anderendaags?